نوشته شده توسط : ali

ثبت برند یا علامت تجاری اولین و اساسی ترین رکن برای شروع هر کسب و کاری می باشد. در واقع همه ی صاحبان مشاغل و سرمایه گذاران حرفه ای که بخواهند یک کسب و کار جدید شروع کنند و در آن موفق باشند باید قبل از هر کاری برند و علامت تجاری ( لوگو ) خود را در اداره ثبت علائم تجاری به ثبت برسانند. ثبت برند در مشهد همانند تهران فرآیندی مشابه دارد.ثبت برند موجب افزایش رونق کسب و کار ، شناخته شدن محصول در بازار و افزایش اعتماد مشتریان می شود. متقاضیان می توانند علامت تجاری خود را در قالب های لوگو ، لوگو تایپ ،طرح ، آرم یا نام تجاری به ثبت برسانند . شهر مشهد جز پرجمعیت ترین و صنعتی ترین شهر های ایران می باشد . و یکی از مراکز تولیدی ، بازرگانی و قطب مذهبی ایران می باشد . به دلیل وجود بارگاه ملکوتی امام رضا (ع) در این شهر تردد زوار نیز به این شهر خیلی زیاد می باشد .بنابراین فرصت های کاری در آن زیاد می باشد و به تبع آن درخواست ثبت برند در مشهد نسبت به بقیه شهر ها نیز زیاد می باشد .

متقاضیان ثبت برند در مشهد باید بدانند که علامت تجاری ثبت شده به مدت 10 سال اعتبار دارد و بعد از آن قابل تمدید می باشد .

مدارک لازم برای ثبت برند در مشهد ( حقیقی )

    کپی شناسنامه و کارت ملی اشخاص مالک برند
    نمونه لوگو یا آرم تایپ نوشتاری برند
    اگر برند لاتین باشد و یا ریشه ی عربی داشته باشد ، اخذ کارت بازرگانی الزامی می باشد .
    مجوز فعالیت ( پروانه بهره برداری ، جواز کسب و… )
    ریز اقلام ( مطابق با جواز )

 

مدارک لازم برای ثبت برند حقوقی در مشهد

    کپی شناسنامه یا کارت ملی مالک یا مالکین
    روزنامه تاسیس و آخرین تغییرات شرکت حقوقی
    نمونه لوگو یا آرم تایپ نوشتاری برند
    اگر برند لاتین باشد و یا ریشه ی عربی داشته باشد ، اخذ کارت بازرگانی می باشد .
    مجوز فعالیت ( پروانه بهره برداری ، جواز کسب و … )
    ریز اقلام ( مطابق با جوا ز )




:: بازدید از این مطلب : 378
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 22 آبان 1397 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali

مشهد دومین شهر پرجمعیت ایران است و به خاطر وجود بارگاه ملکوتی امام رضا در این شهر ، پایتخت مذهبی ایران محسوب می شود . به دلیل پذیرش زائران و تردد بالای مسافران به این شهر ، بنگاه های تجاری در این شهر بسیار فعال هستند و روز به روز این شهر از نظر اقتصادی پیشرفت چشمگیر بیشتری نسبت به قبل دارد . از همین رو سرمایه گذاران زیادی متقاضی ثبت شرکت در مشهد هستند .

 
برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود در مشهد چه شرایطی باید داشت ؟

    حداقل 2 نفر عضو و شریک( که به سن قانونی رسیده باشند ) برای تاسیس شرکت لازم می باشد .
    میزان حداقل یک میلیون ریال برای سرمایه اولیه شرکت
    پرداخت یا متعهد شدن همه ی شرکا برای پرداخت سرمایه اولیه شرکت
    ·         25 الی 30 روز کاری زمان برای ثبت شرکت در مشهد لازم است .

برای ثبت شرکت  سهامی خاص در مشهد چه شرایطی باید داشت ؟

· حداقل 3 نفر عضو و شریک برای اعضای هیئت مدیره و  2 نفر بازرس (که به سن قانونی رسیده باشند ) برای تاسیس شرکت لازم می باشد . ( بازرسین نباید به هیچ عنوان از اعضای شرکت باشند و نسبت فامیلی با اعضا داشته باشند )

· حداقل یک میلیون ریال سرمایه اولیه برای ثبت شرکت سهامی خاص لازم است .

·میزان 35 درصد سرمایه اولیه شرکت باید نقدا در یک حساب بانکی به نام شرکت به مدت دو هفته بلوکه شود .

· 25 الی 30 روز کاری برای ثبت شرکت در مشهد سهامی خاص لازم زمان لازم است .

 

 مدارک لازم برای ثبت شرکت در مشهد چیست ؟

    کپی شناسنامه و کارت ملی برابر اصل شده همه ی اعضای هیئت مدیره و شرکا ( برای اعضای حقوقی شرکت کپی آخرین آگهی تاسیس شرکت لازم است ) .
    اخذ و ارائه گواهی عدم سوء پیشینه برای همه ی اعضای شرکت
    اخذ مجوز های مورد نیاز در صورت مجوزی بودن موضوع
    امضای اقرارنامه توسط همه ی اعضای شرکت
    دو نسخه صورتجلسه اولین جلسه هیات مدیره و صورتجلسه مجمع موسسین
    دو نسخه شرکت نامه ، تقاضانامه ، اساسنامه شرکت که به امضای همه ی اعضای شرکت رسیده باشد .
    تنظیم وکالتنامه و امضای آن برای انجام امور توسط ثبت شرکت




:: بازدید از این مطلب : 401
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 22 آبان 1397 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali

بحث اصلی ما این‌جا، استفاده بهینه و درست از نیروی انسانی در سازمان‌ها و نهاد‌های غیرانتفاعی و تمرکز بر خلاقیت برای دستیابی به موفقیت است. ما خیلی وقت‌ها در راه ایجاد تغییر اجتماعی، صحبت از نداشته‌ها و مشکلا‌ت‌مان می‌کنیم اما خیلی کم از دست‌آوردها و موفقیت‌ها حرف می‌زنیم.

سه مبحث اصلی برای ورود به این بحث، عبارت‌اند از: ایجاد انگیزه، درگیرکردن افراد در کار و البته نگهداشت منابع انسانی.

ایجاد انگیزه، درباره این است که چه‌گونه افراد را به کار علاقه‌مند کرده و آن‌ها را جذب کنیم. درگیر کردن افراد، به این برمی‌گردد که چطور انگیزه‌های آن‌ها را به کار سازمان خود متصل کنیم تا با اشتیاق، کار خود را دنبال کنند. نگهداشت همان خط کیفیت است؛ این‌که چطور استعدادها را نگه داشته، شکوفا کنیم و به تدریج چه چیزهایی را نه فقط برای بهتر شدن، که برای حفظ کیفیت داشته باشیم و چطور سیستمی برای خلاقیت و استفاده درست از آن ایجاد کنیم.

یک) چه کسانی را به سازمان خود جلب می‌کنیم؟

آیا می‌دانید چه نوع افرادی به سازمان شما می‌آیند؟ این مهم است که شما بدانید مشغول ساختن چه نوع تصویری هستید و چه طیفی از آدم‌ها می‌توانند جذب این تصویر شده و به دایره یا مجموعه شما وارد شوند. اگر شناختی از تصویر‌تان نداشته باشید، برایتان سخت است بدانید چه کسانی به فعالیت سازمانی شما جلب می‌شوند.

دو) چه‌طور می‌توانیم امکان موفقیت آن‌ها را تامین کنیم؟

باید یک راهبرد مشخص داشته باشید که نشان دهد منابع انسانی قرار است چه کار کرده، از کجا شروع کنند و در صورت موفقیت و ادامه همکاری، چه پله‌هایی را خواهند پیمود. وقتی چنین برنامه‌ای داشته باشید، انگیزه خوبی به کارکنان می‌دهید که بتوانند کار خود را بهتر کرده و برای ارتقا انگیزه داشته باشند.

سه) چه‌طور تیم شما می‌تواند بفهمد که انتظاری که شما از آن‌ها دارید، چیست؟

تعریفی که من از انتظار از افراد دارم این است: انتظار چیزی نیست جز شماری از بغض‌های از قبل جمع شده. یعنی شما یک سری کار می‌خواهید و از انجام شدن آن راضی نیستید ولی مدام با خود کلنجار رفته‌اید تا خشم شما را فرا نگیرد و بر اساس این رنجش به وجود آمده، نوعی شرح وظایف برای افراد مشخص می‌کنید. کلید اصلی برای هر نوع ارتباط چه در حوزه زندگی شخصی و چه در حوزه مدیریتی، توان مدیریت کردن انتظارهاست. برای مثال: در خانه وظیفه من این است که زباله را دم در بگذارم. اگر این انتظار را برآورده کنم، چه چیز به من داده می‌شود؟ هیچ. اما اگر زباله را بیرون نبرم، چیزی را در مقابل از دست خواهم داد، برای مثال همسرم ناراحت شده و می‌گوید امشب برو روی مبل بگیر بخواب!

چهار) با کسانی که کارکرد درست ندارند، چه کار کنیم؟

چطور در نهاد یا سازمان خود، با تغییرات جلو رفته و استعدادهای لازم را نگه داریم؟ در سازمان‌های مردمی و نهادهای مدنی و غیرانتفاعی، یکی از مشکلات اصلی این است. با کسی که کارکرد خوب ندارد، چه کار کنیم؟ سازمان‌ها و نهادهای مردم‌نهاد بیشترشان سازمان‌های «باشخصیت» هستند و نمی‌خواهند با افراد بد برخورد بد بکنند. نمی‌توانیم مثل یک شرکت بزرگ ناگهان تصمیم گرفته و نیمی از کارکنان خود را کاهش دهیم. تلاش ما این است که یک اجتماع کوچک درست کرده و بر اساس آن، نهادهای مدنی را بهبود بخشیم. برای همین وقتی نیرو یا نیروهای انسانی نامناسب داشته باشیم، واکنش نشان دادن برا‌ی‌مان خیلی سخت است. ضمن این‌که ما به شکل نهادینه‌ای به تنش و درگیری، کشش نداریم و سعی می‌کنیم تاجای ممکن از آن پرهیز کنیم. مردم به طور کلی علاقه‌ای به درگیری ندارند. به هرحال شما هر برنامه‌ای داشته باشید و هر استعدادی که جذب کرده باشید، بعد از یک یا دوسال می‌بینید شرایط عوض شده و حالا به استعدادهای دیگری نیاز دارید. زمانه عوض می‌شود، سازمان شما هم باید طبق زمانه تغییر کند. شاید امروز موفق باشید ولی برای موفقیت در فردا، باید همیشه به‌روز باشید.

پنج) نسل آینده مدیران خود را چطور تربیت کنیم؟

به طور معمول نهادها و سازمان‌ها این‌قدر درگیر بودجه و مسائل مالی و کارها و برنامه‌های خود هستند که هزینه و زمانی برای گسترش آینده ندارند. ولی مجبور هستیم این را همیشه لحاظ کنیم. شما باید بتوانید برنامه‌ای مشخص داشته باشید تا مدیرانی که بتوانند آینده سازمان شما را تامین کرده و دنبال کنند، تربیت کنید. همیشه یادتان باشد بهترین تجربه آگاه‌سازی برای همه ما، آموختن از همدیگر است. ما خیلی چیزها داریم که به هم یاد بدهیم و خیلی چیزها داریم که از دیگران فرابگیریم.

از تشویق غافل نشوید

هرنهاد یا سازمانی، وقتی بودجه بزرگی نداشته باشد، مجبور می‌شود در مورد نیروی انسانی دقیق عمل کند. هرسازمانی نوعی سیستم بررسی کارآیی نیروی انسانی دارد که براساس آن می‌توانند بفهمند نیروهایش چه‌طور کار می‌کنند. اگر سازمان بودجه کافی داشته باشند، به آن‌ها پاداش هم می‌دهد. برخی از سازمان‌ها و یا نهادهای کوچک در تولید منابع انسانی مجبور می‌شوند سطح توقع خود را پایین بیاورند چون می‌گویند ما که این قدر حقوق نمی‌دهیم پس نیروی مناسبی هم پیدا نمی‌کنیم. اما پژوهش‌های مختلف همگی نشان می‌دهند که تشویق غیرمالی افراد، تاثیر بسیار بیشتری از تشویق و پاداش مالی دارد. بهتر است یاد بگیرید از کسانی که برای شما کار می‌کنند، تشکر و سپاسگزاری کنید. همین خود یک پاداش خیلی مهم است که هیچ تشویق مالی جای آن را نمی‌تواند بگیرد ولی ما متاسفانه همیشه آن را نادیده می‌گیریم.

وقتی در راهبرد خود به اشکال پاداش و تشویق بپردازید، بهترمی‌توانید منابع انسانی خود را مدیریت کنید. لازم نیست یک بودجه برایش کنار بگذارید، تقدیر و ایجاد رابطه صمیمی و سالم، خود بهترین تشویق برای فضای نیروی انسانی نهاد یا سازمان شماست. اگر سازمان‌ شما بتواند فضای سالمی برای کار و شکل برنامه کاری داشته باشد، به همان اندازه منابع انسانی خود را با انگیزه نگه می‌دارد.

جمع‌بندی

ابزار خود را درست به کار بگیرید، همواره بررسی استراتژی استفاده از منابع انسانی را در نظر داشته باشید، از شبکه‌های مختلف درست استفاده کنید و همیشه آینده‌نگری داشته و بر اساس آن، استراتژی منابع انسانی خود را تنظیم کنید. بدون آینده‌نگری نمی‌توانید هیچ کیفیتی را به طور مستمر حفظ کنید



:: بازدید از این مطلب : 380
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : چهار شنبه 9 آبان 1397 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali

ایران دارای هشت منطقه آزاد تجاری به شرح چابهار، قشم، کیش، اروند، انزلی، سلفچگان، ارس و ماکو می باشد.

چرا ثبت شرکت در این 8 منطقه مزایای خاص خود را دارد و توصیه می شود که در این مناطق شرکت ثبت کنیم؟

با توجه به عدم وجود قوانین پیچیده و دست و پاگیر شما می توانید با سهولت بیشتری در این مناطق ثبت شرکت خود را انجام دهید. شما هر نوع شرکتی که در مناطق آزاد به ثبت برسانید و هر نوع شرکتی راه اندازی کنید از معافیت مالیاتی 2 ساله برخوردار خواهید بود. لازم به ذکر است که اتباع خارجی برای ورود و رفت و آمد به این مناطق نیازی به اخذ ویزا و روادید ندارند. در این مناطق مالکیت خارجی 100 درصدی است. و با توجه به مورد ذکر شده می توانید به راحتی سرمایه گذار خارجی جذب کنید. اگر میخواهید جابجایی ارز با سایر مناطق آزاد به راحتی و آزاد داشته باشید ثبت شرکت در مناطق آزاد این امکان را به شما خواهد داد.همچنین از خدمات پولی و ارزی، انعطاف پذیر نیز برخوردار خواهید بود. خدمات بیمه در این مناطق بسیار گسترده می باشد که خود یک مزیت بزرگ است. همچنین معاملات ارزی نیز به سهولت انجام می شود.

فعالیت های بورس واوراق بهادار در این مناطق وجود دارد، همچنین از فعالیت های این مناطق می تواند به بورس نفت و پتروشیمی هم اشاره کرد، با ثبت شرکت در مناطق آزاد برای وارادات ماشین آلات صنعتی با محدودیت های گمرکی مواجه خواهید شد.

روال کار و انجام هر نوع ثبت شرکت، ثبت موسسه، ثبت آثار و ثبت اختراع در مناطق آزاد به آسانی انجام می شود.

همچنین برای صادرات و ترانزیت کالا تشریفات ساده ای نیز وجود دارد. کالاهای مجاز را می توان به راحتی وارد این مناطق نمود.

تفاوت مناطق ویژه اقتصادی و آزاد تجاری

این دو منطقه با هم تفاوت های بسیاری دارند که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

 

در مناطق ویژه آزاد، معافیت مالیاتی به مدت 15 تا 20 سال لحاظ می شود. اما در مناطق ویژه قوانین مالیاتی دقیقا شبیه به داخل کشور است.

 

فروش کالا به صورت خرده فروشی در مناطق ویژه اقتصادی فقط برای اتباع خارجی امکان دارد اما در مناطق آزاد هم خارجی ها و هم ایرانی ها می توانند این کار را انجام دهند.

 

نکته بعدی در مورد روادید اتباع خارجی است. برای این مورد، در مناطق ویژه باید طبق قوانین داخل کشور امور انجام شوند اما، برای مناطق آزاد قوانین خاص خود را دارند و از قوانین داخل ایران پیروی نمی کنند.

 



:: بازدید از این مطلب : 377
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : چهار شنبه 9 آبان 1397 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali


مدارک مورد نیاز:

۱-تکمیل دو نسخه شرکتنامه شرکت با مسئولیت محدود (تهیه از واحد حسابداری)

۲- تکمیل دو نسخه تقاضانامه شرکت با مسئولیت محدود (تهیه از واحد حسابداری)

۳-تکمیل دو نسخه اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود

۴-کپی شناسنامه برابر اصل شده تمامی اعضای هیات مدیره و شرکاء (در دفا‌تر اسناد رسمی)

۵-کپی کارت ملی برابر اصل شده تمامی اعضای هیئت مدیره و شرکاء (در دفا‌تر اسناد رسمی)

۶- در صورتیکه اعضاء هیئت مدیره یا سهامداران اشخاص حقوقی باشند، ارائه کپی آخرین روزنامه رسمی شخص حقوقی و نامه معرفی نماینده (در سربرگ شرکت) و کپی شناسنامه و کپی کارت ملی برابر اصل شده نماینده شخص حقوقی.

۷-در صورت داشتن سهامدار خارجی برای شخص حقیقی ارائه کپی برابر اصل پاسپورت و برای اشخاص حقوقی ارائه گواهی ثبت شرکت نزد مرجع ثبت شده حاوی آخرین وضعیت شرکت و همچنین ارائه اصل و ترجمه وکالتنامه و اختیارنامه وکیل سهامدارخارجی (اعم از حقیقی و حقوقی)

۸- ارائه گواهی عدم سوء پیشینه کیفری کلیه اعضای هیات مدیره، مدیرعامل و بازرسان شرکت از طرف متقاضی ثبت شرکت. (مراکز پلیس +۱۰)

۹-ارائه اقرارنامه کلیه اعضا هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت در متن صورتجلسه مبنی بر اینکه مشمول ممنوعیت‌های مندرج در اصل ۱۴۱ قانون اساسی نبوده و هیچگونه ممنوعیت قانونی موضوع مواد ۱۱۱ و ۱۲۶ قانون تجارت برای آن‌ها جهت عضویت در هیات مدیره و مدیرعاملی وجود ندارد. نمونه متن اقرار نامه در زیر همین بند آورده شده است:

نمونه اقرار نامه: کلیه اعضا هیئت مدیره و مدیر عامل اقرار نمودند مشمول ممنوعیت مندرج در اصل ۱۴۱ قانون اساسی و مواد ۱۱۱ و ۱۲۶ لایحه اصلاحی قانون تجارت نمی‌باشند .

۱۰- ارائه اصل وکالتنامه یا کپی برابر اصل وکالتنامه.

۱۱- ارائه اصل قیم نامه یا کپی برابر اصل قیم نامه.

۱۲- تکمیل فرم تعیین نام و پرداخت فیش 40،000 ریال بعنوان هزینه تعیین نام.



:: بازدید از این مطلب : 408
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : دو شنبه 7 آبان 1397 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali

در این مطلب قصد داریم به توضیح تفاوت های مسئولیت محدود و سهامی خاص بپردازیم.

1ـ در شرکت با مسئولیت محدود تعداد شرکاء حداقل 2 نفر و در شرکت سهامی خاص تعداد سهامداران حداقل 3 نفر می باشند

2ـ حداقل سرمایه برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود و سهامی خاص یک میلیون ریال است.

3ـ درشرکت سهامی خاص حداقل 35% سرمایه باید نقداً دریکی از شعب بانکها تودیع و گواهی مربوطه ارائه و 65% در تعهد سهامداران باشد. در شرکت با مسئولیت محدود باید کل سرمایه تحویل مدیرعامل شرکت شده و مدیرعامل اقرار به دریافت نماید و ارائه گواهی بانکی دال بر انجام این امر ضرورت ندارد.

4ـ انتخاب بازرس اصلی و علی البدل درشرکت سهامی خاص اجباری ولی در شرکت با مسئولیت محدود اختیاری است.

5ـ مدت مدیریت در شرکت سهامی خاص حداکثر دو سال می باشد که قابل تمدید است و در شرکت با مسئولیت محدود مدیران شرکت برای مدت نامحدود انتخاب می شوند و همچنین مخیر خواهند بود که مدتی برای مدیران در اساسنامه شرکت مقرر دارند .

6ـ انتخاب روزنامه کثیر الانتشار در شرکت سهامی خاص برای درج آگهی های دعوت شرکت در سهامی خاص الزامی و در شرکت با مسئولیت محدود اختیاری است.

7ـ شرایط احراز حدنصاب در مجامع عمومی درشرکت سهامی خاص سهل تر و در شرکت در مسئولیت محدود با توجه به نوع شرکت مشکل تر می باشد

8ـ مجامع عمومی درشرکت سهامی خاص توسط هیئت رئیسه ای مرکب از یک نفر رئیس و دو نفر ناظر و یک نفر منشی که از بین سهامداران انتخاب می شوند اداره می گردد. در شرکت با مسئولیت محدود مجامع عمومی شرکت توسط هیئت نظارت در صورتی خواهند بود که تعداد شرکا آن از 12 نفر بیشتر باشد.

9ـ یکی دیگر از تفاوت های مسئولیت محدود و سهامی خاص در این است که در شرکت سهامی خاص و بامسئولیت محدود شرکت در افزایش سرمایه اختیاری است.

10ـ سرمایه در شرکت با مسئولیت محدود به سهام یا قطعات سهام تقسیم نمی شود و شرکاء فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات می باشند.

11ـ مدیران در شرکت سهامی خاص الزاما بایستی سهامدار بوده یا تعداد سهام وثیقه مقرر در اساسنامه را تهیه و به صندوق شرکت بسپارند.مدیران در شرکت با مسئولیت محدود بصورت موظف یا غیر موظف که از بین شرکاء یا از خارج انتخاب می شوند انجام وظیفه خواهند نمود.

12ـ تقسیم سود در شرکت سهامی خاص به نسبت تعداد سهام و در شرکت با مسئولیت محدود به نسبت سرمایه شرکاء تقسیم خواهد شد و در شرکت با مسئولیت محدود می توانند در اساسنامه ترتیب دیگری برای تقسیم سود مقرر دارند.

13ـ حق رای در شرکت سهامی خاص به تعداد سهام در شرکت با مسئولیت محدود به نسبت سرمایه خواهد بود.

14ـ تقویم سهم الشرکه غیر نقدی در شرکت با مسئولیت محدود توسط شرکاء صورت می گیرد شرکاء دراین خصوص دارای مسئولیت می باشند . تقویم آورده غیر نقدی در شرکت سهامی خاص با کارشناسان رسمی دادگستری خواهد بود.



:: بازدید از این مطلب : 402
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : دو شنبه 7 آبان 1397 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali

شرايط عمومی تشخيص صلاحيت پيمانكاران حقوقی و حقیقی

تابعیت دولت جمهوری اسلامی ایران؛
نداشتن سوء پیشینه كیفری مؤثر؛
داشتن كارت پایان خدمت یا معافیت دائم از خدمت سربازی؛
عضویت در سازمان استان؛
نداشتن سابقه محرومیت، محكومیت یا ممنوعیت از فعالیت های پیمانكاری؛
عدم اشتغال به كار در شركتهای مشاوره و عدم عضویت در هیأت مدیره شركتها و مؤسسات مهندسین مشاوره فعال در رشته مرتبط با درخواست متقاضی برای تشخیص صلاحیت و رتبه بندی پیمانكاران.

شرایط عمومی تشخیص صلاحیت پیمانكاران حقوقی:

    شركت در سازمان ثبت شركتها به ثبت رسیده باشد؛
    نداشتن محرومیت، محكومیت یا ممنوعیت از انجام كارهای پیمانكاری؛ • عضویت در سازمان استان؛
    هیچكدام از شركاء یا مدیران شركت یا مؤسسه دارای سهام یا عضویت در هیأت مدیره شركتهای مهندسین مشاور عضو سازمان نباشند.

 نحوه تقاضای تشخیص صلاحیت و رتبه بندی پیمانكاران حقیقی و حقوقی:

 متقاضی باید فرم تقاضای رتبه بندی خود را تكمیل و به همراه مدارك و مستندات به واحد رتبه بندی تحویل و رسید دریافت نماید.

یاد آوری: صحت مدارك ارائه شده از طرف متقاضی توسط كمیته استعلام می گردد.

 شاخص طبقه بندی پیمانكاران حقیقی:
طبقه    حداقل امتیاز مورد نیاز
1    1300
2    1000
3    750
4    500
5    300
شاخص رتبه بندی پیمانكاران حقوقی:
طبقه    حداقل امتیاز مورد نیاز
1    9600
2    8300
3    6500
4    4900
5    3540
6    2070
7    1110
8    510

حدود خدمات و وظایف پیمانكاران حقیقی و حقوقی:

    اجرای طرحها و پروژه ها

1- عملیات اجرایی

2- مدیریت انجام عملیات اجرایی

    نقشه برداری و ممیزی

گرایش رتبه بندی پیمانكاران حقیقی و حقوقی:

    امور زراعی؛
    امور باغبانی؛
    امور جنگل؛
    امور مرتع، آبخیزداری و بیابان زدائی؛
    صنایع كشاورزی، چوب و كاغذ و مكانیزاسیون؛
    شیلات و آبزیان، اجرای سایتهای پرورش آبزیان؛
    نگهداری و فرآوری، درجه بندی و بسته بندی محصولات كشاورزی؛
    بهسازی و اصلاح اراضی
    احداث و راهبری تأسیسات آبیاری و زهكشی و آبیاری تحت فشار؛
    ایجاد پارك، فضای سبز و نگهداری آن؛
    دامپروری؛
    امور گیاهپزشكی؛
    خدمات آزمایشگاهی ( خاكشناسی- گیاهپزشكی)؛
    آب و خاك و امور زیربنائی؛
    محیط زیست طبیعی؛
    ترویج و آموزش روستائیان و بهره برداران؛

یاد آوری (1) : هر عضو حقیقی حداكثر در دو گرایش از گرایشهای فوق متناسب با رشته تحصیلی دانشگاهی خود و میزان سابقه کار می تواند تقاضای تشخیص صلاحیت و رتبه بندی نماید.

یادآوری (2): هر عضو حقوقی می تواند حداكثر در ده گرایش از گرایشهای فوق با توجه به برخورداری از نیروی كارشناسی شاغل تمام وقت درخواست رتبه بندی نماید.

عوامل امتیاز آور پیمانكاران حقیقی:

    سابقه کار مرتبط به صورت بیمه؛
    قراردادهای انجام كار پیمانكاری؛
    دوره های آموزشی؛
    آزمون ادواری؛

یادآوری: هر عضو حقیقی برای تشخیص صلاحیت در طبقه پنج باید حداقل دارای دوسال سابقه کار مفید و موًثر تخصصی باشد یا دوره کارورزی سازمان نظام مهندسی را گذرانده باشد یا فوق لیسانس باشد.

عوامل امتیاز آور پیمانكاران حقوقی:

    سابقه كار مفید و مرتبط مدیرعامل، اعضاء هیئت مدیره و پرسنل شاغل تمام وقت ؛
    میزان كارهای انجام شده شركت؛
    دارائیهای شركت (امكانات، تجهیزات، ماشین آلات و نقدینگی)

یاد آوری (1) : ارائه تمامی مدارك و مستندات مرتبط به همراه فرم تقاضا ضروری است .

یادآوری (2) : هر عضو حقوقی برای تشخیص صلاحیت و رتبه بندی در رتبه هشت باید یك كارشناس با سابقه كار حداقل 2 سال در گرایش مربوط داشته باشد



:: بازدید از این مطلب : 373
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : یک شنبه 6 آبان 1397 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali

طبق ماده 11 قانون هر ذی‌نفع‌ یا مقام‌ صلاحیتدار می‌تواند موارد زیر را از دادگاه‌ بخواهد:

الف‌ – ابطال‌ ثبت‌ نشانه‌ جغرافیائی‌ كه‌ شرایط‌ مقرر در ماده‌ (5) درمورد آن‌ رعایت‌ نشده‌ است‌.

ب‌ – اصلاح‌ ثبت‌ نشانه‌، به‌ این‌ علت‌ كه‌ نشانه‌ موجود در گواهینامه‌ ثبت‌ با نشانه‌ مورد نظر مطابقت‌ ندارد و یا این‌ كه‌ كیفیت‌، مرغوبیت‌، شهرت‌ و یا سایر خصوصیات‌ كالائی‌ كه‌ نشانه‌ مبدأ جغرافیائی‌ برای‌ آن‌     استفاده‌ می‌شود، در گواهینامه‌ مربوط‌ ذكر نشده‌ یا ناقص‌ است‌.

در هر دعوی‌ كه‌ برطبق‌ این‌ ماده‌ اقامه‌ می‌شود، دادخواست‌ ابطال‌ یا اصلاح‌ به‌ (مالك‌ نشانه‌) یا قائم‌مقام‌ قانونی‌ او ابلاغ‌ می‌شود و به‌ هزینه‌ خواهان‌ از طریق‌ آگهی‌ در روزنامه‌ رسمی‌ و یكی‌ از روزنامه‌های‌ محلی‌ به‌ اطلاع‌ عموم‌ اشخاص‌ ذی‌نفع‌ می‌رسد.

طبق مواد 11،12،13،14،15،16  آیین نامه اجرایی نشانه جغرافیایی موارد اعتراض به صورت ذیل میباشد:

– در صورت رد اظهارنامه ثبت نشانه جغرافیایی مرجع ثبت ملزم است دلایل رد را به نحو مكتوب به متقاضی ابلاغ نماید. متقاضی می‌تواند ضمن پرداخت هزینه‌های مربوط ظرف مهلت مقرر اعتراض خود را به دادگاه تقدیم نماید.

 تبصره ـ مهلت اعتراض برای اشخاص مقیم ایران 3 ماه و برای اشخاص مقیم خارج از كشور 6 ماه از زمان ابلاغ خواهد بود.

– هر شخصی كه نسبت به پذیرش ثبت اظهارنامه نشانه جغرافیایی اعتراض داشته باشد باید ظرف مهلت 60 روز از تاریخ انتشار آگهی اعتراض خود را ضمن پرداخت هزینه‌های مقرر همراه با دلایل و مدارك استنادی به مرجع ثبت تسلیم نماید.

 تبصره ـ اگر معترض شخصی است كه نشانه جغرافیایی قبلاً بنام او ثبت نشده‌است باید در حین اعتراض ضمن پرداخت حق‌الثبت و تمام مخارج مربوطه اظهارنامه ثبت نشانه جغرافیایی خود را مطابق مقررات مندرج در قانون و این آئین‌نامه تسلیم نماید.

– مرجع ثبت موظف است ظرف 30 روز نسخه‌ای از اعتراضیه را به انضمام مدارك و دلایل استنادی به متقاضی ثبت ابلاغ نماید.

– متقاضی مكلف است از تاریخ ابلاغ اعتراضیه، پاسخ خود را ظرف 30 روز نسبت به اعتراض وارده به مرجع ثبت تسلیم نماید. در صورتی كه متقاضی ساكن ایران نباشد مهلت مذكور برای تسلیم پاسخ 60 روز خواهد بود.

– هرگاه متقاضی به اعتراض معترض تمكین نماید درخواست او مسترد شده تلقی می‌شود و مراتب كتباً به معترض اعلام می‌گردد تا در صورتیكه نشانه جغرافیایی وی به ثبت نرسیده باشد بر طبق اظهارنامه‌ای كه حین اعتراض تسلیم شده است نسبت به‌ثبت آن اقدام نماید.

– در صورت عدم تمكین متقاضی با درخواست معترض موضوع در كمیته‌ای مركب از رئیس اداره و یك نفر به انتخاب رئیس سازمان و یك كارشناس به‌انتخاب مدیركل ثبت شركتها و مالكیت صنعتی مورد رسیدگی قرار می‌گیرد و تصمیم كمیته از سوی طرفین ظرف دو ماه برای اشخاص مقیم در ایران و 3 ماه برای اشخاص مقیم در خارج از ایران قابل شكایت در محاكم عمومی تهران می‌باشد.

  تبصره1ـ تصمیم‌گیری در این كمیته با اكثریت آراء می‌باشد.

تبصره2ـ كارشناس رسیدگی كننده نمی‌تواند نسبت به همان موضوع در كمیته عضویت پیدا كند



:: بازدید از این مطلب : 385
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : یک شنبه 6 آبان 1397 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali

مقدمه

مالیات از منابع مهم درآمد دولتها است. ثبات و تداوم وصول مالیات موجب ثبات در برنامه ریزی دولت برای ارائه خدمات مورد نیاز كشور در زمینه های گوناگون می شود.

تغییر و تحول در اقتصاد كشور و در نتیجه تغییر در نحوه تولید و توزیع ثروت و درآمد، مستلزم بازنگری و تجدید نظر در انواع مالیاتها و نحوه وصول آنهاست. اجرای مالیات بر ارزش افزوده در بیش از 120 كشور جهان نشان دهنده مقبولیت و كارایی این نظام در فراهم كردن یك منبع درآمد قابل اتكا و مطمئن برای دولتهاست. اجرای این مالیات با نرخ ثابت و یكسان از یكسو پیش بینی میزان درآمد دولت و در نتیجه امكان برنامه ریزی بهتر را فراهم مینماید و از سوی دیگر، دوره های كوتاه مدت وصول آن، تداوم تأمین تقدینگی خزانه دولت را تضمین میكند.

فصل اول : ضرورت اجرای مالیات بر ارزش افزوده

یكی از منابع اصلی درآمد دولتها مالیات است كه تحت عناوین مختلف وصول میشود. درآمد حاصل از مالیات، بخش قابل ملاحظه ای از بودجه دولتها را تشكیل میدهد و دركشورهایی كه مالیات از نظام قانونی و مردمی برخوردار است، بیش از 60% بودجه عمومی را تشكیل میدهد.

دراقتصاد ایران، متناسب با رهنمودهای كلی سند برنامه سوم توسعه، به منظور كاهش اتكای بودجه دولت به درآمد نفت مقرر شد تا سهم درآمدهای مالیاتی در تركیب منابع درآمدی دولت با گسترش پایه های مالیاتی از طریق وضع مالیات بر ارزش افزوده افزایش یابد.

از این رو، متناسب با مفاد ماده 59 قانون برنامه سوم توسعه، سازمان امور مالیاتی كشور زیر نظر وزارت امور اقتصادی و دارایی تاسیس شد. از جمله وظایف این سازمان در راستای اصلاح و تحول نظام مالیاتی و مكانیزه نمودن سیستم مالیاتی كشور، اجرای مالیات بر ارزش افزوده میباشد. دلایل انتخاب مالیات بر ارزش افزوده در بین كشورهای مختلف متفاوت بوده است، لیكن تجربه كشورهای استفاده كننده این مالیات حاكی از موارد عدیده ذیل به عنوان مزایا و ضرورت اجرای این نوع مالیات میباشد:

مالیات بر ارزش افزوده متدولوژی و تفكری است كه چندین دهه از تجربه مثبت آن در سایر كشورها گذشته و مورد تاكید اكثر صاحبنظران و كارشناسان اقتصادی و مالیاتی بانك جهانی و صندوق بین الملی پول میباشد.

2. این مالیات در بسیاری از كشورها ضمن تامین بیشتر عدالت اجتماعی نسبت به سایرمالیاتها، و بدون از بین بردن انگیزه سرمایه گذاری و تولید، به عنوان منبع درآمد جدیدی درجهت افزایش درآمدهای دولت بكار برده شده است.

3. از آنجایی كه سیستم مالیات بر ارزش افزوده یك سیستم خود اجراست و همه مودیان نقش مامور مالیاتی را ایفا مینمایند، هزینه وصول آن پائین است.

با توجه به این كه در این مالیات، مودیان برای استفاده از اعتبار مالیاتی ملزم به ارائه فاكتور خواهند بود، زمینه برای شناسایی خود به خود میزان معاملات مودیان فراهم میشود. در نتیجه، یك سیستم اطلاعاتی كامل از معاملات و مبادلات تجاری ایجاد میشود كه علاوه بر شفاف سازی مبادلات و فعالیتهای اقتصادی موجب سهولت اعمال مالیاتهای دیگر از قبیل مالیات بر درآمد و مالیات بر مشاغل میگردد.

مالیات بر ارزش افزوده یك منبع درآمد باثبات و در عین حال انعطاف پذیر است.

به دلیل مقطوع بودن نرخ این مالیات، زمان قطعیت آن بسیار كوتاه بوده و مشكلات طولانی بودن قطعیت مالیات بر درآمد و مالیات بر ثروت را ندارد. بنابراین، تاخیر در وصول درآمدهای مالیاتی به حداقل میرسد.

7. از آنجایی كه مالیات بر ارزش افزوده یك مالیات مدرن است، اجرای آن به بهبود فن آوری و بهره وری از طریق اتوماسیون اداری در سیستم مالیاتی و حسابداری مالیاتی كمك شایانی خواهد كرد.

فصل دوم : تعریف مالیات بر ارزش افزوده

مالیات بر ارزش افزوده نه تنها مالیات نسبتا ساده ای است بلكه رایجترین مالیات در دنیای امروز نیز محسوب میشود. لذا قبل از هر موضوعی باید دید تعریف ارزش افزوده و مالیات بر ارزش افزوده چیست. از دیدگاه اقتصادی، ارزش افزوده مابه التفاوت ارزش ستانده و ارزش داده است. اما در تدوین قانون, به لحاظ ارائه نگرش مطلوب اجرایی, این تعریف بر اساس استانداردهای حسابداری و با تكیه بر روش صورتحساب ارائه میگردد. بر این اساس، ارزش افزوده را تفاوت بین ارزش كالاها و خدمات عرضه شده با ارزش كالاها و خدمات خریداری شده یك شخص در یك دوره معین تعریف میكنند.با توجه به تعریف مذكور، مالیات بر ارزش افزوده نوعی مالیات چند مرحله ای است كه در مراحل مختلف زنجیره تولید  و یا خدمات ارائه شده اخذ میگردد. این مالیات در واقع نوعی مالیات بر فروش چند مرحله ای است كه خرید كالاها و خدمات واسطه ای را از پرداخت مالیات معاف میكند.

فصل سوم : تاریخچه مالیات بر ارزش افزوده

این مالیات نخستین بار توسط فون زیمنس در سال 1951 به منظور فائق آمدن بر مسائل مالی كشور آلمان طرح ریزی گردید ، لیكن به رغم علاقه و تمایل شدید كشورهایی نظیر آرژانتین و فرانسه در خصوص آگاهی از چگونگی ساختار آن ، این مالیات بطور رسمی تا سال 1954 به مرحله اجرا در نیامد. از سال 1954به بعد، برزیل ، فرانسه ، دانمارك و آلمان در زمره نخستین كشورهایی بودند كه این مالیات را در نظام مالیاتی كشور خود معرفی نمودند . كره جنوبی نخستین كشور آسیایی است كه درسال 1977 با كمك صندوق بین المللی پول توانست این مالیات را در نظام مالیاتی خود پیاده نماید و بدنبال آن كشورهای تركیه ، پاكستان ، بنگلادش و لبنان نیز اقدام به اجرای این مالیات نمودند .

هم اكنون بیش از 120 كشور جهان از سیستم مالیات بر ارزش افزوده بهره مند هستند .

به منظور اجرای این مالیات در كشور جمهوری اسلامی ایران، لایحه آن برای اولین بار در دی ماه 1366 تقدیم مجلس شورای اسلامی گردید . لایحه مزبور در كمیسیون اقتصادی مجلس مورد بررسی قرار گرفت و پس از اعمال نظرات موافق و مخالف به صحن علنی مجلس ارائه گردید كه پس از تصویب 6 ماده از آن بنا به تقاضای دولت و به دلیل اجرای سیاست “تثبیت قیمتها” به دولت مسترد گردید .

درسال 1370 بخش امور مالی صندوق بین المللی پول، در راستای اصلاح نظام مالیاتی جمهوری اسلامی ایران ، اجرای سیاست مالیات بر ارزش افزوده را بعنوان یكی از عوامل اصلی افزایش كارایی و اصلاح نظام مالیاتی پیشنهاد نمود . با توجه به نظرات كارشناسان صندوق بین المللی پول ، مطالعات و بررسیهای متعددی در این زمینه در وزارت امور اقتصادی و دارایی صورت پذیرفت و اجرای مالیات بر ارزش افزوده در سمینارها و كمیته های مختلف علمی با حضور كارشناسان داخلی و خارجی مورد تاكید قرار گرفت ، اما در عمل به مرحله اجرا در نیامد . وزارت امور اقتصادی و دارایی در راستای طرح ساماندهی اقتصادی كشور ، انجام اصلاحات اساسی در سیستم مالیاتی از جمله حذف انواع معافیتها ، حذف انواع عوارض وگسترش پایه مالیاتی را با تاكید خاص بر كارایی نظام مالیاتی ، شروع نمود و مطالعات جدید امكان سنجی در این زمینه به عمل آورد . با توجه به اهمیت بسط پایه مالیاتی بعنوان یكی از اصول اساسی سیاستهای مالی طرح ساماندهی اقتصاد كشور ، معاونت درآمدهای مالیاتی وزارت امور اقتصادی و دارایی مطالعات علمی متعددی را با در نظر گرفتن خصوصیات فرهنگی ، اجتماعی و اقتصادی كشور در زمینه اجرای مالیات بر ارزش افزوده ، از دی ماه 1376 آغاز كرد . لایحه مالیات بر ارزش افزوده، اكنون با در نظر گرفتن اثرات اقتصادی ناشی از اجرای این مالیات با اصلاحات و بازنگری های متعدد، به مجلس شورای اسلامی ارائه شده است .

فصل چهارم : شیوه اجرایی مالیات بر ارزش افزوده

در سیستم مالیات بر ارزش افزوده، هر فروشنده در هنگام فروش كالا و خدمات، مالیات متعلقه را بر صورتحساب افزوده و آن را همراه با قیمت كالا و خدمات از مشتری دریافت می نماید. اولین فروشنده، مالیات را یكجا به دولت پرداخت كرده و درمراحل بعدی، هر فروشنده تنها مابه التفاوت مالیات (مالیات دریافتی پس از كسر مالیاتی كه خود قبلاً پرداخت نموده) را به حساب سازمان امور مالیاتی واریز می كند. این عمل بر اساس لایحه پیشنهادی طی یك دوره دو ماهه انجام می گیرد.

به منظور روشن شدن روش اجرایی مالیات بر ارزش افزوده به مثال ذیل توجه فرمائید:

یك شركت خودروسازی برای تولید محصولات خویش، قطعات مورد نیاز را از طریق بازار داخلی (قطعه سازان) و یا از طریق واردات تأمین می نماید. اگر فرض شود خرید از داخل به مبلغ ده میلیون ریال و خرید به صورت واردات به مبلغ پنج میلیون ریال بوده و با فرض این كه نرخ مالیات 10% باشد، این شركت در مرحله خرید از داخل یك میلیون ریال ( 1،000،000 = 10% *10،000،000 ) و در مرحله واردات به اندازه پانصدهزار ریال (500،000 = 10% * 5،000،000) مالیات بر ارزش افزوده به سازمان مالیاتی كشور پرداخت می نماید . همچنین، اگر فرض شود این شركت محصول تولیدی خود را به مبلغ چهل میلیون ریال بفروشد، موظف است هنگام صدور فاكتور، مالیات بر ارزش افزوده را جداگانه محاسبه و از خریدار دریافت نماید (4،000،000 = 10% *40،000،000 ).

بدیهی است قیمت پرداختی خریدار چهل و چهار میلیون ریال خواهد بود. این شركت موظف است مالیاتهای پرداختی در مراحل قبلی (خرید از داخل و واردات) را از مالیاتهای وصولی كسر نموده و مابقی را همراه با اظهارنامه به سازمان مالیاتی پرداخت نماید.

000/500/2 = (000/500 + 000/000/1 ) – 000/000/4

مالیات بر ارزش افزوده، مالیات واردات، مالیات خرید داخلی، مالیات دریافتی،

قابل پرداخت به سازمان مالیاتی

بنابراین مجموع مالیات بر ارزش افزوده پرداخت شده به سازمان مالیاتی برابر

ریال 000/000/4= ( 000/500/2 + 000/500/1 ) خواهد بود.

فصل پنجم : معافیت ها در مالیات بر ارزش افزوده

بطور كلی برخی از كالاها و خدمات به سه دلیل زیر از پرداخت مالیات بر ارزش افزوده معاف میشوند.

1- كاهش خاصیت تنازلی مالیات بر ارزش افزوده

2- كاهش اثر تورمی و حمایت از اقشار كم درآمد

3- كاهش هزینه های اجرایی و وصول مالیات

موارد معاف از پرداخت مالیات بر ارزش افزوده در ماده 12 لایحه مالیات بر ارزش افزوده بطور مشخص ذكر گردیده است.

فصل ششم : آستانه معافیت

با توجه به اینكه مالیات بر ارزش افزوده كلیه كالاها و خدمات تولید و یا توزیع شده در اقتصاد را در برمی گیرد، به لحاظ اجرایی از گستردگی خاصی برخوردار می باشد.

در این راستا، ارزش افزوده ایجاد شده توسط بنگاههای كوچك و فعالان بخش خرده فروشی در مقایسه با تعداد زیاد آنها بسیار ناچیز بوده و درنتیجه مالیات بر ارزش افزوده قابل وصول مالیات ، قابل توجیه نیست . به این ترتیب معاف نمودن موسسات اقتصادی با ارزش افزوده پایین در جهت افزایش كارایی سازمان امور مالیاتی از اهمیت خاصی برخودار می باشد.

بررسی تجربه سایر كشورها نشان می دهد كه اغلب آنها در مراحل اولیه اجرای این نوع مالیات برای كاهش هزینه های اجرایی وصول و تمكین مودیان از آستانه معافیتی استفاده كرده اند كه تعدادزیادی از بنگاههای كوچك و فعالان بخش خرده فروشی را معاف نموده است. تعیین آستانه معافیت، این امكان را به سازمان امور مالیاتی می دهد كه جهت تحقق اهداف درآمدی نظام مالیاتی، به میزان قابل توجهی در هزینه های اجرایی و وصول صرفه جویی نماید. كاهش حجم كار اجرایی حاصله، میزان توفیق در وصول مالیات بر ارزش افزوده بالقوه را افزایش خواهد داد.

با توجه به مطالب فوق و با توجه به مطالعات و تحقیقات بعمل آمده توسط كارشناسان اقتصادی، سطح آستانه معافیت برای اجرای مالیات بر ارزش افزوده در ایران مبلغ یك میلیارد ریال درآمد سالانه در نظر گرفته شده است.

فصل هفتم : رابطه مالیات بر ارزش افزوده با قانون تجمیع عوارض

در راستای اصلاح و بهبود سیستم مالیاتی، قانون تجمیع عوارض معرفی و از ابتدای سال 1382 توسط سازمان امور مالیاتی كشور به مورد اجرا گذاشته شده است. هدف از اجرای این قانون، علاوه بر شفاف سازی و یكپارچه نمودن وصول عوارض، كسب تجربه عملی و آموزش ممیزین برای اجرای مالیات بر ارزش افزوده در آینده نیز می باشد.

فصل هشتم : تاریخ اجرای مالیات بر ارزش افزوده

چون اجرای مالیات بر ارزش افزوده ، نیاز به فراهم نمودن زمینه اجرایی از لحاظ جا و مكان ، تجهیزات ، آموزشپرسنل مورد نیاز ، تهیه فرمها و آموزش مودیان دارد؛ در لایحه پیشنهادی ، به دستگاه مجری 24 ماه از تاریخ تصویب قانون فرصت داده می شود تا خود را جهت اجرای آن مجهز و مهیا كند .



:: بازدید از این مطلب : 380
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : پنج شنبه 3 آبان 1397 | نظرات ()
نوشته شده توسط : ali

ارزش افزوده به چه معنی است؟

هر كالایی كه در بازار فروخته می‏شود، در فرایند تولید خود، توسط چندین تولیدكننده به تدریج ساخته شده است. به عنوان مثال یك نان ابتدا گندم بوده سپس تبدیل به آرد شده سپس خمیر شده و نهایتاً در تنور پخته و نان شده است. قیمت گندم موجود در هر عدد نان تا قیمت نان فروش رفته در نانوایی در این مراحل به تدریج افزایش یافته است كه این افزایش حاصل زحمت تولیدكنندگان مختلف در مراحل مختلف تولید گندم تا فروش نان بوده است. به این ارزش اضافی ایجاد شده از دانه گندم تا نان، «ارزش افزوده» گفته می‏شود.

مبلغ مالیات بر ارزش افزوده چقدر است؟

قانون تجمیع عوارض مقرر می‏كرد هر تولیدكننده ایرانی، چه كسی كه ماده اولیه را تولید می-كند چه كسی كه كالا یا خدمات نهایی را، 1.5 درصد بابت شهرداری‏ها و 1.5 درصد بابت عوارض سایر نهادهای دولتی به سازمان امور مالیاتی بپردازد. قانون مالیات به ارزش افزوده، پرداخت 1.5 درصد شهرداری‏ها را به حالت قبلی گذاشته و دریافت 1.5 درصد سهم دولت را به عهده فروشنده نهایی قرار داده است.

مالیات بر ارزش افزوده شامل چه كالاهایی می‏شود؟

قانون مالیات بر ارزش افزوده شامل همه كالاها و خدمات كه در بازار ایران به فروش می‏رسند به استثنای 17 قلم كالای ذكر شده در ماده 12 این قانون می‏شود. درباره دو كالای خاص سیگار و سوخت هواپیما هم این قانون استثنا دارد كه از سیگار 12 درصد و از سوخت هواپیما 20 درصد مالیات بر ارزش افزوده اخذ خواهد شد.

درباره شمول قانون مالیات بر ارزش افزوده لازم به یادآوری است كه قانون، اختیار تری این مالیات به اصناف و فروشندگان را به عهده سازمان امور مالیاتی واگذار كرده است. براساس توافق اولیه مجلس و دولت مقرر شده است در گام اول، صرفاً واردكنندگان و توزیع‏كنندگانی كه حجم گردش مالی آنها سالانه از یك میلیارد تومان تجاوز می‏كند، مشمول این مالیات باشند به این ترتیب بسیاری از اصناف خرده‏پا و ارایه‏كنندگان خدمات از پرداخت مالیات بر ارزش افزوده معاف هستند.

آیا مالیات بر ارزش افزوده باعث گران‏ شدن كالاها می‏شود؟

پاسخ سؤال فوق كاملاً‌ منفی است چرا كه براساس این قانون، 1.5 درصدی كه تولیدكنندگان در مراحل مختلف برای تولید یك كالا به دولت می‏پرداختند، حذف و در نهایت توسط فروشنده اخذ می‏شود.

در واقع مالیات پرداختی برای عرضه یك كالا نه تنها زیاد نشده، بلكه به دلیل حذف مراحل مختلف اخذ تجمیع عوارض از تولید یك كالا، چه بسا برای هر كالای ایرانی، مالیات كمتری نیز پرداخته می‏شود. البته در وضعیت غیرشفاف موجود در بازار ایران سوء استفاده‏چی‏ها و كسانی كه از آب گل‏آلود ماهی می‏گیرند می‏توانند با جوسازی و شایعه پراكنی، مالیات بر ارزش افزوده را بهانه‏ای برای ایجاد كمبود مصنوعی و افزایش قیمت‏ محصولاتشان قرار دهند. بی‏تفاوتی و ضعف دولت در اطلاع‏رسانی و توجیه تجار درستكار و محترم نیز مزید بر علت شده است.

مالیات بر ارزش افزوده به نفع كیست؟

اجرای قانون مالیات بر ارزش افزوده در درجه اول به نفع تولیدكننده داخلی است. دكتر الیاس نادران استاد اقتصاد در دانشگاه تهران و نماینده مجلس شورای اسلامی با اعلام این نكته به خبرنگار «گزارش بازار» چنین توضیح می‏دهد:

در زمان اجرای قانون تجمیع عوارض، تولیدكنندگان ایرانی ناچار بودند بطور سلسله‏وار برای یك كالا مكرراً مالیات بپردازند یعنی مثلاً برای یك خودرو هم تولید كنند مواد اولیه هم قطعه‏ساز و هم كارخانه تولیدكننده به طور جداگانه و هر كدام سه درصد مالیات تجمیع عوارض می‏پرداختند اما در عین حال بنگاه‏های فروش خودرو، دلالان خودرو و شركت‏های واردكننده خودرو، از پرداخت این مالیات معاف بودند. با اجرای مالیات بر ارزش افزوده، سلسله مراتب تولید از پرداخت مالیات بر تجمیع عوارض معاف می‏شوند و در عوض این توزیع‏كننده نهایی است كه باید مالیات را محاسبه و از خریدار نهایی دریافت كند.

مالیات بر ارزش افزوده به ضرر كیست؟

با اجرای مالیات بر ارزش افزوده، منافع دو گروه از فعالان بازار به طور جدی به خطر خواهد افتاد. در درجه اول كسانی كه پشت پرده به دلالی و واسطه‏گری مشغولند. كسانی كه بدون اینكه در زحمت تولید شریك باشند و بدون اینكه در مقابل مصرف‏كنندگان تعهدی به عهده بگیرند، با قرارگرفتن در مسیر تولید تا مصرف، با خرید و فروش‏های مكرر باعث عدم شفافیت و التهاب در بازار می‏شوند. ضرر این عده بیشتر از این بابت است كه براساس قانون مالیات بر ارزش افزوده، مسیر تهیه و توزیع كالاها شفاف می‏شود. با اجرای این قانون، كسانی كه بی‏جهت در مسیر تولید تا مصرف قرارگرفته‏اند شناسایی شده و به تدریج حذف می‏شوند.

گروه دیگر ضرركننده‏ها از قانون مالیات بر ارزش افزوده، قاچاقچیان هستند. كسانی كه خارج از مسیر قانونی و رسمی واردات، كالاهای خارجی را از بازارهای امارات، عمان، كردستان، آسیای میانه و حتی افغانستان و پاكستان دور از چشم قانون به داخل ایران منتقل كرده و بازار ایران را مملو از كالاهای بی‏كیفیت خارجی كرده‏اند. ویژگی اصلی این عده، عدم تعهد آنها در برابر مصرف‏كنندگان است چرا كه نه گارانتی معتبری ارایه می‏كنند و نه حتی در قبال صحت و سلامت كالایی كه ارایه می‏كنند، مسؤولیتی می‏پذیرند. با اجرای قانون مالیات بر ارزش افزوده، منافع این دسته از خرابكاران بازار، به شدت به خطر می‏افتد.

به طور خلاصه، قانون مالیات بر ارزش افزوده به ضرر كسانی است كه از شفافیت بازار گریزانند و منافعشان در بهره‏برداری از شایعات، رانت‏های اطلاعاتی و قاچاق است.

تأثیر مالیات بر ارزش افزوده بر صادرات

قانون مالیات بر ارزش افزوده به شدت به نفع صادرات و صادركننده است. ماده 13 این قانون صادرات كالا و خدمات را از این مالیات معاف كرده و مقرر داشته مالیات كالاهایی كه قبلاً به هنگام فروش آنها مالیات بر ارزش افزوده دریافت شده، هنگام خروج از كشور، مسترد می‏شود. در واقع صادركنندگان محصولات ایرانی با خرید كالا از بازار ایران و خروج آن از كشور، 1.5 درصد ازارزش كالای صادراتی را كه قبلاً به عنوان مالیات بر ارزش افزوده پرداخته بودند، از دولت بازپس می‏گیرند.

چرا بازاریان از مالیات به ارزش افزوده نگران شده ‏اند؟

در روزهای اخیر، تعدادی از بازاریان در اصناف مختلف نسبت به مالیات بر ارزش افزوده اعتراضاتی ابراز كرده‏اند حتی شنیده شده برخی مغازه‏های بازار اصفهان چند روز در اعتراض به این مالیات تعطیل بوده است. در تهران نیز برخی نمایندگی‏های برندهای مشهور خارجی در روز‏های اولیه مهرماه از عرضه محصول خود به بازار جلوگیری كرده‏اند.

حقیقت این است كه بازاریان معترض به مالیات به ارزش افزوده دچار سوء تفاهمی بزرگ شده‏اند چرا كه این مالیات به نفع كسانی است كه قصد دارند در بازاری شفاف به فعالیت بپردازند و معتقدند فقط «كار و ابتكار» باید تعیین كننده سود و منفعت باشد نه رانت و قاچاق و قانون شكنی.

سوء تفاهم موجود برای بازاریان به چند دلیل ایجاد شده است. دلیل اول ضعف شدید دولت به ویژه سازمان امور مالیاتی در اطلاع‏رسانی و توجیه بازار بوده است.

اطلاع‏رسانی سازمان امور مالیاتی در آشناكردن تجار با قانون مالیات بر ارزش افزوده به حدی ضعیف بود با وجود ماه‏ها فرصت برای اجرای این قانون، تا آخرین روزهای قبل از مهرماه و شروع رسمی اجرای این قانون، بسیاری از اصناف و شركت‏های تجاری از وجود این قانون بی‏اطلاع بوده‏اند.

دلیل دوم سوء تفاهم ایجاد شده درباره مالیات بر ارزش افزوده، فعالیت دست‏های پنهان علیه این قانون بوده است. در شرایطی كه مالیات بر ارزش افزوده واسطه‏های اضافی و قاچاقچیان را از مسیر تولید و واردات تا مصرف حذف می‏كند، بدیهی است كه عده‏ای علیه این قانون به جوسازی بپردازند و با ایجاد شعایعات بی‏اساس، ذهن مغازه‏داران و تجار شریف را علیه این قانون مكدر كنند. در این میان ضعف اطلاع‏رسانی دولت به ویژه سازمان امور مالیاتی زمینه جوسازی را برای شایعه‏سازان فراهم‏تر كرده است



:: بازدید از این مطلب : 386
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : پنج شنبه 3 آبان 1397 | نظرات ()